کد مطلب:41805 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:140
اما، ما خود شاهد بودیم كه در یكی از جنگها، شتری نزد پیامبر خدا آمد و صدایی از خود در آورد، سپس به قدرت خدای بزرگ به سخن در آمد و گفت: ای فرستاده خدا! فلانی (صاحب شتر) تا توانسته از من باركشیده است و اكنون كه به سن كهولت و ناتوانی رسیده ام، می خواهد مرا نحر كند، و من از او به شما پناه آورده ام. رسول خدا فردی را نزد صاحب شتر فرستاد و از او خواست تا حیوان را به وی هبه كند. آن مرد پذیرفت و حضرت شتر رها كرد و آزادش گذارد. قال علی (ع):... ان ناقه صالح لم تكلم صالحا و لم تناطقه و لم تشهد له بالنبوه و محمد بینما ننحن معه فی بفض غزاوته اذا هو ببعیر قددنا ثم رعا فانطقه الله عزوجل فقال یا رسول الله (ص) ان فلانا استعملنی حتی كبرت و یرید نحری فاا استعیذ بك منه. فارسل رسول الله (ص) الی صححبه فاستوهبته منه،فوهبه له و خلاه.[1] . [صفحه 400]
شتر صالح با همه شگفتی و اهمیتی كه داشته و قرآن هم از او یاد كرده است با جناب صالح سخن نگفت و بر نبوت و رسالت او شهادت نداد.
صفحه 400.